1تا 2 سالگی :                                                                                            

آيا می دانيد:
1. برای رشد حس تعادل و احساس امنيت، کودک نياز دارد که در آغوش گرفته شود.
2. توجه سريع به کودک هنگاميکه گريه می کند باعث رشد احساس ايمنی و اطمينان او می گردد.
3. لالائی، تکان دادن و به آرامی به پشت کودک زدن و بغل گرفتن او باعث می شود که به خواب رود.
4. اختصاص يک اطاق برای کودک از لحاظ آرامش او و راحتی خودتان حائز اهميت است.
5. انس و همدمی و بازی با پدر و مادر برای هر کودکی اهميت دارد.
6. در اين سن با يک کمک مختصر، کودک می تواند برای رفتن به توالت به تنهايی اقدام نمايد.
7. کودک برای رشد توانايی خود از لحاظ ارتباط نياز به تمرين تکلم و گوش دادن دارد.
8. کودک نياز به يک مادر آسوده خاطر و مدبر دارد. مادر که هم برای خودش و هم برای کودکش در فکر برنامه استراحت و تفريح باشد.
9. کانون خانواده بايد از يک جو تفاهم و يکدلی برخوردار باشد زيرا تنش های عصبی ( دعواها ) بچه ها را عصبی می سازد.
10. کودک بايد تا حد معقول از آزادی برخوردار باشد، با ممنوعيت های زياد از حد نبايد او را محدود ساخت.
11. کودک از طريق اظهار وجود، احساس شخصيت را در خود رشد مي دهد.
12. کودک نياز دارد که او را عضوی از خانواده به حساب آورند.
13. از جمله نيازمنديهای کودک اسباب بازی و چيزهايی است که بتواند آنها را مهار کند نه چيزهايی که قادر نباشد آنها را به کار گيرد.
14. بايد فضا و امکانات لازم را برای حرکت آزادانه کودک و تکاپو و پويش او ايجاد نمود.
15. کودک نياز دارد آزادانه بازی کند ، بدود، بالابرود، جست و خيز کند و خودش را کثيف کند.
16. هنگامی که کودک می خواهد غذايش را خودش بخورد اجازه اين کار را به او بدهيد. حتی اگر اين کار را بدرستی انجام ندهد.
17. کودک نياز دارد اعضای بدنش پاک و تميز باشد.
18. کودک نياز به احساس وجود مادر و آغوش و نوازش او بخصوص هنگام شيرخوردن دارد.
19. اسباب بازيهای اوليه کودک بايد به گونه ای باشد که نيازهای او را از نظر در دست گرفتن، زمين زدن و مکيدن و پرت کردن ارضا کند.
20. کودک نياز دارد که والدينش دريابند که او کودک است و دنيای خاص خود را دارد.
21. کودک را بايد تشويق کرد تا بتواند محبت و علاقه اش را نسبت به ديگران ابراز کند.
22. غالبا" کودک نياز دارد آشکارا نسبت به او ابراز محبت شود زيرا که با اين کار ياد می گيرد که به ديگران متقابلا" محبت نمايد.

23 . در اين سن کودک آمادگی دارد در تميز کردن ميز و منظم کردن اطاق بهم ريخته اش همکاری نمايد.
24 . در اين سن کودک گاهی همبازی های خيالی خلق می کند و خود را به قالب حيوانات در می آورد.
25 . گاهی سر به سر خواهران و برادران خود می گذارد و گاه با آنها همراه می شود.
26 . سه چرخه سواری را ياد می گيرد و می خواهد همراه مادرش به بازار برود.
27 . در زمانی که بازی کودکان به پرخاشگری و حالت تهاجم در قالب کلمات و حرکات می انجامد، نياز به راهنمايی دارند.
28 . اختلاف جنسی را درک می کند و در اين مورد گاهی اوقات سئوال ميکند که بايد به طور ساده پاسخ داده شود.
29 . دوست دارد داستانهای آشنا بدون تغيير برايش خوانده شود و از توصيف تصاوير لذت می برد.
30 . گاهی از تاريکی، سگ و ديگر حيوانات می ترسد که در اين مورد به دلداری نيازمند است.
31 . اين درک را می نمايد که والدينش قصد خروج از خانه دارند يا از اين عمل استقبال می نمايد و با آنها خداحافظی می کند يا حالت مخالفت بخود می گيرد و اين عمل ممکن است تا سنين بالاتر ادامه يابد.
32 . در زمانيکه با خانواده غذا می خورد سعی دارد با حرکاتی توجه ديگران را جلب نمايد. در اين سن می تواند به تنهايی غذا بخورد.
33. کودک علاقه مند است که در آماده کردن حمام و شستن خودش کمک نمايد. دلش نمی خواهد از حمام بيرون بيايد.
34. موقعی که از خواب بيدار می شود خوشحال است و دوست دارد در اطراف اتاق والدين جست و خيز کند.
35 . غالبا" هنگام بيدار شدن گريه سر می دهد و بعد از رفع حاجت به کمک مادرش حالت خواب آلودگی در او از بين می رود.
36. می تواند، شلوار، جوراب، کفش و بلوزش را به تن کند و نيز می تواند به راحتی لباسش را از تن درآورد و دکمه های پيراهنش را باز کند. اما نمی تواند دکمه های آن را ببندد.
37. معمولا" برای صبحانه اشتهای خوبی داردو با مهارت غذايش را می خورد. در اين مورد نياز چندانی به والدينش ندارد.
38. موقعی که غذايش در حال آماده شدن است درخواست چيزهای مورد علاقه اش مثل ميوه، گوشت و شير را می کند.
39. توانايی در بازی کردن با ساير بچه ها را بدست می آورد. در انتخاب دوستانش سليقه خاص خود را دارد.
40 . دوست دارد کم و بيش حدود نيم ساعت در رختخواب بازی کند.
41 . معمولا" درخلال شب از خواب برمی خيزد. ممکن است از رختخواب بيرون بيايد و در اطراف خانه به پرسه زدن مشغول شود.
42. در اين سن در مورد خوابهايی که ديده است شروع به صحبت می کند.
43 . ممکن است دلش بخواهد با مادرش به رختخواب برود اما والدين معمولا" می توانند با ماندن در کنار او برای مدتی او را از اين کار منصرف سازند.
44. نسبت به والدين بخصوص مادر ابراز محبت می نمايد.
45 . از بازی با پدر استقبال می کند.
46 . از نقاشی کردن با مداد رنگی و مدل سازی با خاک رس لذت می برد. اشکالی می کشد که بندرت شبيه چيزهايی است که قصد کشيدن تصوير آنها را دارد.
47 . به بزرگترها گوش می دهد. خواستار جلب رضايت و تشويق آنها است و نيز علاقه مند به تسلط در بکارگيری لغات جديد می باشد.

48 . کودک چهارساله قادر است بخوبی حرف بزند و بعضی اوقات اين عمل را به صورت مشاجره نشان می دهد.
49. بازيهای کودکانه نياز به نظارت دارند. مشاجرات ممکن است به زدن مشت و لگد منجر شود.
50 . کودک گاهی با مشاجره و گاهی نيز با دعوا ( اصطکاک فيزيکی ) از فرمان مادر سرباز می زند.
51 . در اين سن کودک شروع به فراگرفتن قوانين و ممنوعيتها می کند مثلا" می داند که توپ برای پرت کردن می باشد نه سنگ و چيزهای ديگر
52 . ممکن است پسرها با عروسک بازی کنند و دختران به اسباب بازیهای پسرانه تمايل نشان دهند ضمنا" اگر نسبت به اسباب بازی های مربوط به خودشان ابراز علاقه نمايند اشکالی ندارد.
53 . کودک بيشتر اوقات با ناز وعطوفت به والدين می چسبد و دوست دارد که در آغوش گرفته و نوازش شود .
54 . اگر مادر کمی نظارت کند کودک می تواند خودش استحمام کند و نيز قسمتی از بدن خود را خشک نمايد.
55 . معمولا" صبح ها با يک حالت نشاط از خواب برمی خيزد و نسبت به رفع نيازهای خود اقدام می کند.
56 . اگر لباسش در دسترس باشد می تواند خودش لباسش را بپوشد.
57 . از مهدکودک و بازيهای جمعی لذت می برد. زيرا بازی با ديگران را نسبت به بازی در تنهايی ترجيح می دهد.
58 . خيلی با انرژی است. در سوار شدن سه چرخه و بالارفتن از چيزهايی مانند نردبان و ... چالاک است و می تواند بعضی از ابزار را به کار برد.
59 . غالبا" برادران و خواهران بزرگترش را عصبی، کوچکترها را مورد اذيت و آزار قرار می دهد.
60 . اشتهايش نسبتا" خوب و در حال بهتر شدن است از چيزهای بخصوصی خوشش می آيد و از بعضی چيزها بدش می آيد و در غذا خوردن مهارت پيدا کرده است.
61 . بعد از نهار به استراحت می پردازد اما به ندرت چرت می زند. بی سروصدا بازی می کند.
62. می تواند به تنهايی به دستشويی برود. می تواند ادرار خود را کنترل کند.
63. با مهره ها ساختمانهای پيچيده ای می سازد و از کار خود تعريف می کند و دوست دارد پدرش در اين کار به او کمک کند.
64. در اين سن کودک بيش از هر موقع ديگر هنگام ناراحتی و اذيت شدن گريه سر می دهد و نياز به ناز و نوازش دارد ولی بلافاصله بايد او را به حال خود گذارد ( بعد از نوازش ).
65. بچه دائم در حال پرسش است برای اينکه هم اطلاع کسب کند و هم صحبت نمايد.
66. به اشعار و داستانهای پرماجرا با علاقه گوش می دهد. خصوصا" داستانهايی که در مورد چگونگی کار وسايل و دستگاهها می باشند.
67. او دوست دارد با خانواده اش غذا بخورد اما با صحبت کردن و ميز غذا را ترک کردن ايجاد وقفه در غذا خوردن می نمايد.
68 . از تاريکی و حيوانات، ماشين آتش نشانی و ... می ترسد و نمی خواهد که مادرش از منزل بيرون برود.
69. در اين موقع کودک شبها کمتر از خواب بيدار می شود مگر اينکه بخواهد به دستشويی برود، در اين زمان نياز به کمک دارد.
70 . بدون مخالفت زياد به رختخواب می رود بخصوص که وقت خواب را بداند.
71. جهت فکر و عمل بايد به کودک وقت داد.
72. کودک بايد فرصت هايی داشته باشد تا مستقلا" عمل نمايد.
73. او دوست دارد آزادانه دوستانش را به خانه بياورد و اين کار مورد قبول والدينش قرار بگيرد.
74. کودک به بازيهای ساده گروهی، جست و خيز و فعاليت نياز دارد.

75. مدرسه می تواند يک حالت تکامل در فرزند ما ايجاد نمايد اگر چه او هنوز در انجام بعضی از کارها کند است.
76. هنگام بازگشت از مدرسه بايد از کودک به گرمی استقبال نمود و با او به صحبت پرداخت.
77. اگر گهگاهی بعد از يک روز درس و مشق از کوره در می رود نياز به تفاهم دارد.
78. به کودک جهت کارهای خلاقه متناسب با استعدادشان فرصت دهيد.
79. کودک جهت بازی به فضا و وسايل لازم نيازمند است و ضمن همين بازيها است که او چيزهای زيادی فرا می گيرد.
80. والدين با آگاهی به اين امر که کودک آمادگی لازم جهت خواندن را دارد می توانند او را ياری دهند و اين موضوع ارتباط به سن معينی ندارد.
81. کودک نياز به فرصت جهت پوشيدن لباس دارد.
82. آموزش ترتيبات مربوط به بهداشت شخصی را در اين سن آغاز نماييد.
83. بايد در کودک اين احساس را ايجاد نمود که رفتن به مدرسه يک ماجرای هيجان انگيز است نه تبعيد به مکانی که مقررات و انضباط خشک در آن حکمفرماست.
84. در برابر ریخت و پاش کودک گذشت و اغماض داشته باشيد.
85. پدر با پسر و مادر با دختر بايد فرصتهايی جهت دوستی ايجاد نمايند.
86. با تاکيد برخصلتهای خوب فرزندانمان شخصيت او را بسازيم و از انتقاد نقاط ضعف او بپرهيزيم.
87. بايد پسران را تشويق کرد که خصوصيات مردانه و دختران خصوصيات زنانه را کسب کنند.

88. از اينکه احساس کند فردی مفيد و مهم است لذت می برد. فعاليتهای باشگاهی و پيشاهنگی را دوست دارد.
89. دوست دارد در جمع گروه سنی خود مورد قبول واقع شود و با نظراتش موافق باشند از تنها بودن تنفر دارد.
90. از الگوهای گروه سنی خود در رابطه با طرز لباس پوشيدن- سخن گفتن- بازی و رفتار تبعيت می کند.
91. مقرری يا درآمدی که در ازای کار بدست می آورد به او کمک می کند که ارزش پول و استقلال را بياموزد.
92. در اين سنين کودک در پی کسب اطمينان و پشتيبانی والدين خويش می باشد.
93. بزرگسالان بايد مواظب باشند که بچه ها خسته و بيش از اندازه هيجان زده نشوند.
94. دويدن- جست و خيز و ... ديگر کارهای مشکل برای آنها ضروری است.
95. فعاليت های دور از خانه ( مثل کارهای اردوئی ) به او مجال می دهد که حس ماجراجوئی خود را ارضا نمايد.
96. لازم است والدين بدانند که کودک در اين سنين هنوز آماده نيست که رفتار بزرگسالان را داشته باشد.
97. کمک او در کارهای خانه او را به قبول مسئوليتها عادت می دهد.
98. کودک در اين سن نياز به يک الگوی بزرگسال دارد از لحاظ صبوری، اصول اخلاقی و اهداف زندگی.
99. علاقمند به مشارکت در برنامه ها و فعاليتهای خانوادگی است.
100. بايد نسبت به تمايلات تند و معمولا" زودگذر کودک حوصله داشت.
101. کودک بايد ذوقش را در زمينه ادبيات رشد و توسعه دهد و نياز به اين دارد که کتابهای خوب و مفيد در دسترس داشته باشد.
102. کودک علاقمند به مشارکت در برنامه ها و فعاليتهای خانوادگی است.
103. با تمرين در زمينه های بحث و استدلال، کودک قوای مغزی خود را توسعه می دهد.
104. در مورد زمان انجام کارهای خانه- تماشای تلويزيون و ... بايد با والدين به توافق برسد.
105. در اين سنين کودک به مرحله ای رسيده است که تصميماتی بگيرد و خود با نتيجه اشتباهات روبرو شود البته نه در کارهای جدی
106. در برابر حرکات و حالات عصبی خود نياز به گذشت و اغماض و توجه اوليا نسبت به منشاء آنها دارد.

107. در شبانه روز به 8 تا 10 ساعت خواب نياز دارد.
108. از لحظات تنهايی و خلوت کردن با خود لذت می برد و دوست دارد در صورت امکان اطاقی مخصوص خود داشته باشد.
109. در مورد اينکه چه رفتاری خوب و چه حرکتی بد است از والدينش می خواهد که او را راهنمايی نمايند.
110. برای عملی ساختن پروژه های شخصی خود نياز به کسب درآمد از طريق مقرری خود و انجام کارهای متفرقه دارد.
111. از نظر نوع لباس و فعاليتها دوست دارد، از الگوهای گروهی تبعيت کند.
112. نوجوان در اين سنين احساس نياز می کند که از طرف گروه سنی خويش مورد قبول واقع شود و در آن نقش فعال ايفاء نمايد.
113. آگاهی نوجوان نسبت به بدن خود و تغييرات آن و همچنين نيرو و توانايی های آن واجد اهميت است.
114. در مورد احترام متقابل بايد با او صحبت کرد و در اين زمينه به او رهنمود داد.
115. هنگاميکه عملی انجام می دهد و مورد تحسين هم گروههايش قرار می گيرد شاد می شود.
116. بايد فرصت هايی ايجاد کرد که نوجوان بتواند تجربياتش را ( در زمينه ورزش - علم ) نسبت به دنيای اطرافش گسترش دهد.
117. از بين افراد بالغ و مورد تحسين اش کسانی را بعنوان الگوی منزلت انتخاب می کند.
118. نوجوان را بايد تشويق نمود تا مهارت خود را در ورزشهای جديد به مورد آزمايش گذارد.
119. نوجوان علاقه مند به بازيهايی است که در آن نياز به مقدار زيادی کار تيمی و سازماندهی داشته باشد.
120. نوجوان دوست دارد که نظراتش در مباحثات خانوادگی نقش مهمی ايفا نمايد.
121. برای اطمينان از اينکه نوجوان از بازيهای دارای فشار زياد بيش از حد خسته نشود لازم است مراقبتهايی صورت گيرد.
122. با واگذاری مسئوليتهای خانوادگی در حد توانايی، جوان مقام شان اجتماعی خانواده را در می يابد.
123. نوجوان بايد آزاد باشد تا فعاليتهای اجتماعی خود را در جهت رشد و تعالی سازمان دهد.
124. نوجوان به اغماض و تفاهم از سوی بزرگسالان نسبت به روحيه عصيانگر خود نياز دارد.
125. نياز به داشتن هدفی مبتنی بر موازين عالی اخلاقی مانند مذهب و پيشاهنگی دارد.
126. تصديق علنی والدين نسبت به اينکه نوجوان فردی با ارزش است از اهميت اساسی برخوردار است.
127. ايجاد حس اطمينان در نوجوان و راهنمايی او باعث بوجود آمدن ديد مثبت در او نسبت به وظايف و نقش وی می شود.
128. بايد نسبت به رشد توانائی ها و استعدادهای نوجوان توجه دقيق مبذول داشت.

129. نوجوان بايد از مشاوره و راهنمايی فرد يا افراد بصير در زمينه تحصيلات و شغل آينده خود ب .btnhtml {height:22px;background-color: #E8F1F4;background-repeat:no-repeat;background-position:center center;border: 1px solid #E8F1F4; margin: 0; padding:0px; } .btnOver {height:22px;background-color: #FFFFFF;background-repeat:no-repeat;background-position:center center; border: 1px solid #FFFFFF;margin: 0; padding:0px; } .btnDown { height: 22px; border: 1px solid buttonhighlight;background-repeat:no-repeat;margin: 0; padding:0px; background-color: buttonhighlight; } .btnNA { height: 22px; border: 1px solid buttonface;margin: 0; padding:0px; filter: alpha(opacity=25); } .cMenu { background-color: threedface; color: menutext; cursor: Default; font-family: MS Sans Serif; font-size: 8pt; padding: 2 12 2 16; }.cMenuOver { background-color: highlight; color: highlighttext; cursor: Default; font-family: MS Sans Serif; font-size: 8pt; padding: 2 12 2 16; }.cMenuDivOuter { background-color: threedface; height: 9 }.cMenuDivInner { margin: 0 4 0 4; border-width: 1; border-style: solid; border-color: threedshadow threedhighlight threedhighlight threedshadow; } هره مند شود.
130. نوجوان در اين سنين احتياج به تشويق جدی جهت رشد فکری و ذوق هنری خويش دارد.
131. نوجوان بايد فرصت داشته باشد که از طريق کار پول بدست آورد و در مورد خرج کردن آن خود تصميم بگيرد.
132. نوجوان علاقمند به کسب درخشش در بازيهای ورزشی و ديگر فعاليتها است.
133. نوجوان را بايد وادار نمود که خود مسئول حفظ وسائل شخصی و ابزارآلات سرگرمی خود باشد.
134. نوجوان بدنبال برنامه های با ارزشی است که نيروی فراوان بدنی و احساسی خود را صرف آن نمايد.
135. نوجوان را بايد ترغيب و تشويق نمود که مسئوليت حفظ تندرستی خود را عهده دار شود.
136. نوجوان بايد آزاد باشد تا روابط دوستانه عميقی داشته باشد.
137. مقبوليت و تاييد نوجوان توسط دوستانش برای او اهميت بسزايی دارد.
138. در مورد اينکه چه مقدار آزادی بايد داشته باشد، نوجوان خواستار شرکت در اين تصميم گيری است.
139. نوجوان می خواهد که والدينش الگوهای رفتاری مطلوبی برای او باشند.
140. نوجوان در اين سن از فرصت سهيم شدن در برنامه ريزی ها و مسئوليتهای خانوادگی استقبال می نمايد.
141. در زمينه رشد آگاهی نسبت به مسائل و مشکلات اجتماعی و جامعه، نوجوان نيازمند هدف و تشويق می باشد.
142. برای اينکه از نقطه نظرهای ديگران با اطلاع شود نوجوان علاوه بر پدر و مادر، خواستار روابط دوستانه با ديگر بزرگسالان است.
143. گذشت و اغماض در برابر نياز نوجوانان از نظر تندبودن- کله شقی و سروصدا و شلوغ کردن يک موضوع اساسی است.
144. بعد از مدرسه و در ايام تعطيل مجتمع های ورزشی و مراکز جوانان باعث ايجاد علاقه در نوجوانان می شود و از بزه کاری آنها جلوگيری می کند.
145. نوجوان بايد پيرامون مسائل جنسی، آگاهيهای واقعی داشته باشد و نيز بايد او را مطمئن ساخت که اينگونه احساسات چيزی نيست که از آنها بترسد.
146. والدين بايد به اين نکته توجه کنند که پرخاشجويی و فاصله گرفتن نوجوان امری زودگذر است.
147. در خلال ايام بيکاری بلند مدت جهت بررسی امور و اعمال خود خواستار صبر و شکيبايی است.
148. نوجوانان دوست دارند بيشترين وقت خود را به فعاليتهای سرگرم کننده صرف کنند. فعاليتهای اجتماعی - تماشای تلويزيون- بازی- مطالعه- و گوش کردن به موسيقی
149. تنهايی يکی از ويژگيهای زندگی نوجوانی است و نشانه نابهنجاری يا بيماری نيست.
150. اختلاف و تعارض با برادر و خواهر، مثل اختلاف با پدر و مادر، برای آنها ناراحتی ايجاد می کند.
• نوجوانی دوره ای است که در آن خلق انسان زياد تغيير می کند.
• تغييرات خلقی يکی از ويژگيهای بهنجار زندگی نوجوانی است.
• اگر به گفته های نوجوان اعتماد شود، به رغم داشتن خلق نوسانی خوشحال خواهد شد، زندگی خود را مثل ديگران اداره خواهد کرد و با زمينه های مختلف زندگی کاملا" سازگار خواهد بود.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: